به نام نامی عشق

به نام نامی عشق

 

اگر دوباره متولد می شدم ..
 
باز هم در پاییز به دنیا می آمدم ...
باز هم چمدانم را در پاییز از عشق پر می کردم
با پاییز آمده ام و با پاییز خواهم رفت ...

بهترین خاطراتم ...
همه نارنجی اند و خش خش برگ های مست پاییز
آوای قشنگ آرزوهای من
راه افتاده ام ...
خیس خیس ..
عشق لیز می خورد از تنم ...

یاد روزهایی که بر تنت لنگر می انداختم
و عاشقانه بادبان ها را بالا می کشیدی ...
طوفانی می شدیم ...
موج می زدیم ...
پشت سر هم ...
موج می زدیم ...
کشتی خاطره هامان ...
پهلو گرفته ...
هر چند وقتی ..
بادی می وزد و موجی می آید
زیر این کشتی و تنها تکان ساده ای می خورد ....

امروز ..
من و تنهایی و خاطره ها ...
همه از تو سرازیر شده ایم ...
دوباره پا بده .
 
بگذار ..
برگها زیر پایمان ...
عاشقانه ناله کنند ...
چه بر سر من آمده امروز ؟
امروز که نه تو هستی ..

نه پاییز ...
نه برگ های دلباخته ی خزان .....
ته مانده ی شیرینی لبهایت ..
شوری بی وصف اشک هایت
که می گفتی : نبوس 
نمک گیر می شوی
نبوس ....
بوسیدم و ....
 نفس در نفس ...
گم شدم ..

دستم به تو که نمی رسد ...
ولی
پاییز ...
پاییــــــــــــــــــــــــــــــز ... کجایی ؟